از نظر آموزه های قرآنی، دنیا دارالاسباب است و برای رسیدن به اهداف باید از وسائل و اسباب مناسب آن بهره برد، چنانکه ذوالقرنین این گونه عمل کرد. (کهف، آیات 82 تا 92)

خدا بصراحت در جایی دیگر می فرماید : یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله وابتغوا إلیه الوسیله؛ ای اهل ایمان! از خدا پروا کنید و دست آویز و وسیله ای از ایمان، عمل صالح و آبروی مقربان درگاهش برای تقرب به سوی او بجویید. (مائده، آیه 35 و نیز اسراء، آیه 57)

اما باید توجه داشت که اسباب و وسایل هر چند به حکم سنت های الهی تاثیر می گذارد، ولی حاکم بر خدا نخواهد بود، زیرا خدا حاکم مطلق است نه قوانین، حتی قوانینی که به عنوان سنت الهی