به نظر می رسد گذر زمان برای انسان نیز چون چرخه ای تشکیل یافته از واحدهای کوچک و بزرگ، تابع گردش ایام در طبیعت و جامعه ای است که در آن زندگی می کند. شواهد دال بر وجود ساعات درونی بیولوژیک در درون تن ما است که به طور نسبی با ساعت بیرونی انطباق پیدا می کنند. دستگاهی تنظیم کننده در بخش زیرین مغز ما وجود دارد که ساعات درونی کارکردهای مختلف بدن را با گردش روزگار، شب و روز، تاریکی و روشنایی تنظیم می کند. پیمودن عرض جغرافیایی طولانی با سرعت در هواپیما می تواند به طور موقت در کار این ساعات درونی بیولوژیک اختلال ایجاد کند؛ اما علاوه بر این ساعات درونی اولیه، نوعی زمان در مغز ما تولید می شود که انتونیو