برای حوزه سیاست در ایران عصر قاجار می توانیم دو مکتب تعریف کنیم؛ یکی مکتب دارالخلافه در تهران و دیگری مکتب دارالسلطنه در تبریز. میرزا تقی خان فراهانی (1186 - 20 دی 1230) از جنبه فکری و سیاسی به مکتب تبریز تعلق دارد. بنا بر سنت نانوشته قجری، معمولا نواب پادشاه و ولیعهد او در تبریز برای نیل به قدرت تربیت می شدند. آذربایجان از آنجایی که سر ایران محسوب می شد و نقطه مستقیم برخورد و تقابل با دو قدرت سنتی و تاریخی، یکی دولت رو به افول عثمانی و دیگری دولت رو به عروج روسیه بود، اهمیت فراوانی داشت. یعنی علاوه بر اینکه از نظر سیاسی، شاه آینده را تربیت می کرد، نقطه مقاومت و مقابله با توسعه طلبی های دولت