در هفته ای که گذشت، نگارش دو نامه و بازتاب آن در شبکه های اجتماعی یکبار دیگر نشان داد که وطن دوستی و شرافتمندی در کار سیاسی موضوعی مستقل از انتقاد یا مخالفت با یک نظام سیاسی است. در حالی که شماری از ایرانیان مخالف نظام جمهوری اسلامی که بیشتر در خارج از کشور اقامت دارند برای دست یافتن به آرزوهای خود در نامه ای جبونانه به دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا، خواستار حمایت مالی یک دولت بیگانه از رضا پهلوی فرزند شاه مخلوع ایران شدند، در ایران یک زندانی واکنشی به حمایت مقامات امریکایی از خود نشان داد که بسیاری آن را تودهنی او به امثال ترامپ و پمپئو توصیف کردند. «فرهاد میثمی» که گفته می شود به عنوان یک فعال مدنی و در همکاری با کمپینی تحت عنوان نه به حجاب اجباری با اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اشاعه و ترویج بدحجابی در جامعه» زندانی است، در واکنش به حمایت امریکایی ها نوشت: «از امثال جنابان ترامپ، پمپئو، بولتون خواهشمندم اشک تمساح حقوق بشری شان را جای دیگری بریزند.» او در بخش دیگری از این نامه همچنین به مخالفت با تحریم های امریکا علیه ایران پرداخت و افزود: «ترجیح می دهم تمام عمر در حبس بمانم و زندگی ام را صرف تلاش اصلاحگرانه خطاهایشان سازم، اما لحظه ای مشمول ننگ حمایت پیمان شکنانی قرار نگیرم که با پشت کردن به تمام اصول حقوق و اخلاق، از توافق خردمندانه و صلح جویانه «برجام» خارج شدند و با باز تحمیل تحریم های غیرانسانی، میلیون ها نفر از هموطنان مرا به زیر خط فقر کشانده اند.» انتقاد این زندانی سیاسی از سیاستمداران امریکا و تحریم های ظالمانه ای که علیه مردم ایران اعمال می شود، ناخودآگاه یادآور نامه ای است که دو سال پیش به امضای 30 نفر از ایرانیان مقیم خارج رسیده بود و آنها با الصاق عنوان فعال سیاسی و مدنی به خود خواستار تشدید تحریم های امریکا علیه ایران از سوی ترامپ شده بودند. نامه ای که اکثر کاربران شبکه های اجتماعی همان زمان آن را مصداق وطن فروشی توصیف کردند. حالا بخش قابل توجهی از گروهی که خواستار حمایت مالی دولت امریکا از رضا پهلوی شده اند و این ادعای مضحک را دارند که «او قابل اعتمادترین نماد ملی ایران» است، همان درخواست کنندگان تحریم ملت ایرانند که گویا نه فهمی از ملت و مردم و نه درکی از شرافت فعالیت سیاسی دارند که اولین اصل آن وابسته نبودن و استقلال از بیگانه است.