آنچه در میان دوستان شما اتفاق افتاده امری طبیعی است؛ زیرا اگر کسی ایمان درستی نداشته باشد در برابر حوادث، گناهان و لذت های نامشروع به راحتی مغلوب می شود.

باید بدانید که «سخن گفتن شما» در برابر « لذت و خوشی خیالی یا واقعی آنها» اثری نخواهد داشت. در هر صورت شما تا حد امکان آنها را رها نکرده و سعی کنید با اخلاق و اعمال خودتان آنها را از این راه بازگردانید. تلاش کنید که آنان نمازشان را صحیح و اول وقت بخوانند. اگر به نماز تن دادند که همین یک مورد، قدم بزرگی در اصلاح آنها خواهد بود؛ ولی اگر به نماز تن ندهند، امید به درست شدن آنها خیلی کم می شود. ضمنا بکوشید و به خداوند پناه ببرید که آنها احترام شما را کماکان حفظ کنند و در شما اثر نگذارند.