دست کم یک دهه است که صدای کارشناسان در حوزه های محیط زیست، کشاورزی، اقتصاد و… درباره کم آبی بلند شده است. بلند شدن صدای کارشناسان موجب شده تا شماری از مقام های دولتی هم بیش و کم از کم آبی در کشور حرف بزنند و در خلال گفته های شان از لزوم تغییر الگوی مصرف آب سخن بگویند اما این گفته ها هیچگاه رنگ واقعیت به خود نگرفته و روایت غالب همچنان بر انکار «بحرانی بودن وضعیت» استوار است. در واقع دولتمردان همواره با تقلیل «مساله» کم آبی به «مشکل مدیریتی» کوشش کرده اند که موضوع را تخفیف دهند. همچنین دولتمردان همواره سعی کرده اند برای این مشکل مدیریتی راه حل های فیزیکی و سازه ای ارایه دهند. مثلا به