برنامه ریزی توسعه صنعتی کشور قدمتی دیرینه دارد. در تاریخ معاصر از دهه 1340 موج صنعتی شدن براساس استراتژی جایگزینی واردات آغاز شد. کره جنوبی و برخی کشورهای جنوب شرقی آسیا (به غیر از چین) با تبعیت از استراتژی مشابه و حمایت های هدفمند همزمان توسعه صنعتی را آغاز کردند. تفاوت این کشورها با استراتژی متخذه کشور ما در گزینشی بودن صنایع مزیت دار و محدودیت زمانی برای حمایت از واحدهای نوپا است. به عبارتی برخلاف کره جنوبی و کشورهای پیشرو در حال صنعتی شدن ما وارث طیف گسترده ای از صنایع هستیم که ادامه حمایت آنها منوط به چتر حمایت گمرکی غیرهدفمند و دنباله دار، تزریق ارزهای نفتی برای تامین نیازهای ارزی شان و وجود قدرت خرید داخلی است. از این رو کماکان بعد از طی 6 دهه بسیاری از صنایع موج اول از تراز تجاری منفی برخوردارند.