فکر ایجاد دانشگاه تهران اولین بار در سال 1305 به طور رسمی مطرح شد. در اسفند ماه این سال، ضمن مذاکرات قبل از دستور مجلس شورای ملی «دکتر اسماعیل سنگ» نماینده شهر ساری، لزوم ایجاد دانشگاه را مطرح کرد و به «سید محمد تدین» وزیر وقت معارف گفت: «بواسطه نداشتن اونیورسیته [یونیورسیته - دانشگاه] است که محصل به اروپا می رود و دست ما به طرف خارجی ها برای جلب مستخدمین خارجی دراز است.» تدین در پاسخ دکتر سنگ، گفت: «راجع به اونیورسیته که می توانیم آن را دارالعلوم بگوییم کمال علاقه را دارم و مشغول تهیه لوازم مقدماتی آن هم هستم نظر من این است که در یک فضای وسیعی که شاید هشتاد تا صدهزار ذرع مربع وسعت داشته باشد بنایی ساخته شود که شعب علوم وفنون مختلف در آنجا تاسیس گردد.»