آرشیو سه‌شنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۷، شماره ۹۴۶۱
صفحه آخر
۱۲

ره نمای طریق

برخی از کسانی که وضعیت مالی مناسبی دارند، نسبت به لذت های دنیوی بی رغبت اند. در حالی که مشاهده می شود برخی از محرومان، نسبت به این لذت ها حریص هستند. حال سالکی که نفسش به شدت میل به چیزی دارد، آیا می تواند مدتی خود را از آن چیز بهره مند نماید تا مانند آن فرد پول دار، رغبتش از آن چیز برطرف شود و به تدریج آن را ترک نماید؟

همان کسی که مثلا هر روز چلوکباب خورده و به همین جهت لذت این غذا برای او از بین رفته است، اگر مدتی غذای ساده میل نماید، حتما از شوق چلوکباب دلش پر خواهد زد! در واقع این سیری و دل زدگی، مربوط به شکم است؛ و در یک فقیر نیز قضیه به همین صورت است؛ یعنی هر دوی این اشخاص، یکسان هستند و قلبا و روحا فقیرند و سیری یکی از آن ها خیلی دوام ندارد؛ پس انسان باید کاری کند که به غذای روحی برسد، تا واقعا سیر شود. لذا راه حل شما، شاید دارویی موقتی باشد، اما حل اساسی مشکل نیست.

رسول گرامی اسلام (ص) در حدیثی فرموده اند که خداوند فرموده است: «یابن آدم تفرغ لعبادتی املا صدرک غنی و اسد فقرک وإلا تفعل املآ یدیک شغلا ولم اسد فقرک»؛ ای فرزند آدم! خود را برای بندگی من فارغ ساز و همه موانع بندگی مرا از میان بردار تا من سینه ات را از بی نیازی، پر کنم و در برابر فقر و بیچارگی ات سد بسازم و اگر چنین نکنی، تو را سخت به دنیا مشغول می کنم و فقر را از تو دور نمی نمایم.