دلوز در یکی از درس گفتارهای پاریس هشت در مورد فوکو به این مساله اشاره می کند که آنچه در واپسین آثار فوکو به غلط بازگشت به مفهوم «سوژه» تلقی شده است، در حقیقت بررسی شکل های متفاوت «سوژه شدن» است. گذشته از این جهت نمایی دقیق دلوزی، این شکل بندی های سوژه شدن را باید از سه مجرای دانش، قدرت و اخلاق و با سه روش باستان شناسی(1)، نمودار شناسی (نقشه نگاری) و تبارشناسی مورد بررسی قرار داد. آثار فوکو از ابتدا این آمیزه و درهم تنیدگی هم زمان را نشان می دهند