امروز، 29 فروردین، برابر با 18 آوریل، روز جهانی بناها و محوطه های تاریخی است؛ روزی که توسط شورای جهانی بناها و محوطه های تاریخی (ایکوموس) نامگذاری شده و هدف آن ارتقای جایگاه میراث فرهنگی و فرصتی است برای اطلاع رسانی درخصوص تنوع، آسیب پذیر بودن، نیازها، الزامات و مزایای حفاظت از بناها. جالب این که شورای بین المللی بناها و محوطه های تاریخی هر سال موضوعی را برای دوستداران و مخاطبان این روز خاص و هدفمند کردن فعالیت های یک ساله این شورا در نظر می گیرد. موضوع سال 2019 میلادی، «مناظر روستایی» تعیین شده و مقرر است همایشی با همین موضوع در اکتبر سال جاری در کشور مغرب- مراکش - برگزار شود.

بنا به گفته متخصصان امر، مناظر روستایی از جمله ثروت های بی همتای میراث فرهنگی کشورها محسوب می شود که باید نسبت به حفاظت و برقراری ارتباط با جوامع آن توجه بیشتری شود.

و اما مناظر روستایی چیست؟ براساس تعریف ایکوموس، مناطق خاکی و آبی ناشی از تعامل انسان - طبیعت برای تولید غذا و دیگر منابع طبیعی تجدید پذیر، نظیر کشاورزی، دامداری و چوپانی، ماهیگیری و آبزی پروری، جنگلداری، جمع آوری گیاهان وحشی، شکار و استحصال منابع دیگری همچون نمک و به عبارتی همه مناطق روستایی منظر به شمار می رود.

مناظر روستایی، خود یکی از موضوعات اصلی فعالیت های حفاظت از محیط زیست هم به شمار می آید که در آن مشارکت جوامع و مردم محلی، از نقش به سزایی برخوردار است. حفاظت از مناظر روستایی بر رابطه میان میراث و جامعه دلالت دارد. فواید آشکار و مستقیمی که حفاظت از میراث با خود دارد نه تنها بر جوامعی که مناظر روستایی را ایجاد، اصلاح و در حقیقت بار آن را حمل می کنند تاثیر می گذارد، بلکه عاملی است بر بسط و توسعه جوامعی که این مناظر زیست محیطی را در خود حفظ کرده اند.

در هر صورت تمامی این فعالیت ها به نفع همه ما است. این اصل، عاملی است که حفاظت از مناظر روستایی را نه تنها مهم، بلکه جذاب می کند.