امروز جمعه است. دارم با ننه حاجی امام زاده می روم؛ الان شش ماهی می شود که هر جمعه ننه حاجی کلوچه می آورد امام زاده و از دوست و آشنا و همسایه می خواهد دعا کنند محمد برگردد. در این مدت به اندازه چندین سال پیرتر شده. یادش بخیر، وقتی جوان تر بود نان های خوشمزه ای می پخت و بویش کوچه های آبادی را پر می کرد، ما بچه ها هم جلوی در خانه اش بازی می کردیم تا به ما هم نان بدهد؛ وقتی هم که می آمد به خاطر سر و صدای مان دعوای مان کند، تا چشم های سبز تو را می دید پشیمان می شد. لبخند می زد و از نان های داغ و خوشمزه اش به بچه ها هم می داد. تمام دختر های آبادی دوستت داشتند و همیشه محمد را می دیدم که به خاطر همین