رابطه شط و شط نشینان از آن قصه های سرراستی نیست که بقیه راحت از آن سر درآورند. کرخه جنگ آوری است در بدن رود و هر پیچ و تاب و خروشش را باید با پیچ وتاب و جوش و خروش پاسخ داد. حریف که عقب می نشیند همان بیل ها و گونی هایی که تا آن لحظه ابزار نبرد بوده اند، تبدیل می شوند به اسباب شادی و همراه دست های مردمان حمیدیه به رقص درمی آید. این همان تصویر یزله ای است که در چند روز گذشته حیرت و بعد احترام همه را برانگیخت. با حساب منطق مردم باید حمیدیه و روستاها را تخلیه می کردند اما رابطه با کرخه برای آن کسانی که دارند بیل به دست پایکوبی می کنند، منطق خودش را دارد.