: سلام سوفیا. الان که دیگه سیل و زلزله نیست، به نظرت مدیران و مسئولان ما دارند چی کار می کنند؟

- هیچی میدون دوم. رفتند مرخصی که خستگی سیلی که آمد را در کنند.

: کاش سیل بابای تو را هم می برد سوفیا تا من و تو به هم برسیم.

- ببین میدون دوم، بابای من بیدی نیست که با این سیل ها خیس شود. حالا تو کلا تحلیلت برای بحران ها چیست؟

: همین دیگر. ما تا بحران به وجود نیاید، نمی توانیم بهش فکر کنیم. برای همین مدام سر گران شدن قیمت نان و پوشک و گوشت و مرغ اعلام بحران می کنیم! سر آمدن هر زلزله ای اعلام بحران می کنیم! سر آمدن سیل که حتما اعلام بحران می کنیم! سر مرگ ومیر به دلیل کیفیت پایین خودروهای مونتاژی همیشه اعلام بحران می کنیم! سر جاده های غیراستاندارد بعد از هر تصادفی اعلام بحران می کنیم! سر سقوط هواپیما اعلام بحران می کنیم! سر آتش گرفتن ساختمان ها و پلاسکو اعلام بحران می کنیم! سر بخاری نفتی مدارس اعلام بحران می کنیم! سر فروریختن سقف مدارس هم که هر دفعه اعلام بحران می کنیم! سر اختلاس و پول شویی ها هم که اعلام بحران می کنیم! سر مسئله داروهای وارداتی هم اعلام بحران می کنیم! سر قضیه آلودگی هوا هم روزی یک بار اعلام بحران می کنیم! همون طور که می بینی، مسئولان ما بیشتر از اینکه مدیر باشند، اعلامیه هستند.

- حالا ما باید چی کار کنیم؟

: هیچی دیگر سوفیا. یک جوک قدیمی می گوید یک ایرانی اگر به دلیل آلودگی هوا، تصادفات جاده ای، سقوط هواپیما، سیل، زلزله، آتش سوزی و... نمیرد، حتما از خوشحالی سکته می کند و می میرد!