روزنامه رسالت بنا دارد، سخنان و مطالبات افراد جامعه را با همان سادگی که معمولا بیان می کنند و با حداقل ویرایش در قالب ستون «حرف حساب» به صورت هفته ای منعکس کند. آنچه در ذیل می آید بخشی از درد دل هایی است که آنها با ما در میان گذاشته اند.

مهدی شریفی: این روزها گرانی اجناس و نوسان قیمت ها آسایش و آرامش را از مردم گرفته است، مردم از دولت انتظار دارند فکری برای این مسئله بکند. از پیاز و گوجه تا گوشت و مرغ گران است. با این وضعیت نان خالی هم نمی توانیم بخوریم.

سعید سرمدی: چندوقت پیش عده ای مطرح می کردند که اگر کالایی گران است، مردم نخرند. این موضوع خیلی تعجب آور است چون در این صورت ما چیزی نباید بخریم. همه کالاها به صورت سرسام آور گران است. آیا مدیریت بازار همین است؟ آیا دولت ها که بر سرکار می آیند باید مردم را به حال خود رها کنند؟

به خدا دخلمان با خرج مان نمی خواند. خیلی کالاهای اساسی را هم نمی خریم ولی باز به گرد مخارج و هزینه ها نمی رسیم.

داریوش ریاحی: ابهام در قانون کار باعث تضییع حقوق ما کارگران شده، یعنی ابتکار عمل به دست کسانی افتاده که زورشان از همه بیشتر است. طبعا کارفرما زور بیشتری دارد و قرارداد را با هر مدتی که بخواهد می بندد. این قراردادهای موقت انگیزه ما را برای کار درست و حسابی کاهش داده. این وضعیت یعنی غلبه زور بر قانون. غلبه زور بیشتر بر قانونی که قرار است از کارگر حمایت کند ولی اجرا نمی شود.

عظیم بهاروند: بیکاری بیداد می کند. سه تا از فرزندانم با مدرک فوق لیسانس گوشه خانه نشسته اند. چرا کسی به فکر نیست. من به عنوان یک پدر با حقوق بازنشستگی توان حمایت از آنها را ندارم.

از طرفی فرزندانم درس خوانده اند که حداقل شغلی داشته باشند. به خدا مردم این جامعه حق زندگی دارند، حق رشد و پیشرفت دارند. چرا آقایان مسئول به فکر نیستند.