علقه به معنای وابستگی است. وابستگی جز به خداوند و رضای او، مایه زحمت و عذاب خواهد بود. علقه به همسر و فرزندان، علقه به پدر و مادر، علقه به پول و ثروت، علقه به مقام و شهرت، هر کدام که باشد، ممکن است موجب شود که انسان به خاطر آنها، خدا و رضای او را زیر پا بگذارد؛ که اگر به مرحله معصیت برسد، یقینا جهنم را نیز به دنبال دارد و اگر کمتر از آن باشد، آدمی را از کمالات باز می دارد. عشق و تعصب هم همین خاصیت را دارند و اگر نسبت به خدای متعال و ایمان و دین و معنویت باشند، آدمی را به کمال می رساند و اگر به چیز دیگری باشند، باعث رنج و زحمت و عذاب خواهند بود.