در بخش قبلی این نوشتار آمد که جشنواره فیلم فجر به درستی ویترین یکساله محصولات سینمای ایران شناخته می شود. تولیداتی که می توان برآورد واقعی و عینی خروجی سینمای ایران را در میان آنها ردیابی کرد و به نظاره و تحلیل نشست. و یادآوری کردیم که دوره سی و هفتم را می توان در چند شاخصه و مولفه خلاصه کرد: تنوع نسبی در ژانر و وجود گونه های مختلف سینمایی در میان محصولات سال پیش رو، ظهور و بروز استعدادهای جوان و خلاقیت های نو، ارتقای تکنیکی و فنی سینما به خصوص در حوزه هایی همچون فیلمبرداری و طراحی صحنه و البته نکات ریز و درشت دیگری که در مورد تعدادی از فیلم ها قابل بحث است.