آرشیو سه‌شنبه ۳ اردیبهشت ۱۳۹۸، شماره ۹۴۷۵
صفحه آخر
۱۲

ره نمای طریق

جوانی بیست و یک ساله و دانشجوی دانشگاه کرج هستم. دوباره دانشگاه شروع می شود و علاوه بر فشار درس و مسیر، باید فشار مقابله با انواع گناهان چشم، گوش و... را در کوچه، خیابان مترو، تاکسی ها، محوطه و فضای سبز و غذاخوری و کلاس دانشگاه را تحمل کنم و این برای من که تمام فکر و ذکرم باید درسم باشد، بسیار بد است و اگر بخواهم با تمام این ها مقابله کنم، واقعا از درسم عقب می مانم. به نظر شما من چه کنم؟

آیا می توانید دانشگاهتان را تغییر دهید؟ مثلا به دانشگاهی روید که تک جنسیتی است؟ یا دانشگاهی که نزدیک منزلتان است و مسیرتان کوتاه تر می شود؟ اگر ممکن است این کار را انجام دهید.

بالاخره حفظ ایمان زحمت خواهد داشت. ( احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا امنا و هم لایفتنون): آیا گمان می کنید همین که مردم بگویند: ایمان آوردیم، کافی است و دیگر امتحان نخواهند شد؟ باید راستگو از غیرش روشن شود. مطلبی که بیان کرده اید، نوعی ریاضت است و آدمی با ریاضت، آدم می شود و به جایی می رسد؛ لذا شما از سختی راهتان نترسید و بکوشید و استقامت کنید تا به نحو احسن از این موقعیت، برای پیشرفت معنوی خود استفاده نمایید؛ همچنین برای کم کردن برخوردهای خود با گناه و عوامل آن، تلاش کنید که این، وظیفه یک مسلمان است؛ سپس باید برای مقاومت در برابر گناه، بکوشید و کم نگذارید! البته برای اینکه بتوانید بهتر و راحت تر در مقابل گناه مقاومت کنید، به نمازتان بهای بیشتری بدهید و هر روز به امام زمان(عج) توسل کنید.