یکی از نشانه های ناهنجاری های اجتماعی و دغدغه کشورها، مهاجرت نخبگان یا نیروی انسانی ارزشمندی است که کشور برای تربیت آنها، متحمل هزینه های زیادی شده. تاکنون بیشتر مباحث مطرح شده در ایران، درباره مهاجرت نخبگان علمی دانشگاهی بوده است و به دلیل وجود نیروی کار مازاد، کمتر به خروج نیروی کار حرفه ای پرداخته شده و حتی در این موارد از عنوان اعزام نیروی کار به خارج از کشور یاد می شود. مهاجرت خلبانان ایرانی اگرچه در زمره مهاجرت نیروی کار قرار می گیرد، اما به دلیل تعداد زیاد آن در سال گذشته و موج درخواست های مهاجرت این صنف، بازتاب گسترده ای داشته و در محافل تخصصی و بعضا سیاسی، به عنوان بحران پیش روی صنعت