امروز در کشور دو طیف موافق و مخالف افزایش قیمت بنزین مقابل یکدیگر صف آرایی کرده اند. موافقان معتقدند که با توجه به قانون برنامه ششم توسعه و اجازه به دولت برای افزایش قیمت سوخت و رساندن قیمت آن به فوب خلیج فارس، این مهم باید محقق شود ولی نکته اینجاست که در قانون برنامه ششم توسعه ذکر شده که...

دولت در صورتی مجاز به افزایش قیمت سوخت است که شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه کشش این موضوع را داشته باشد. نکته دیگر این است که دولت براساس قانون برنامه ششم توسعه موظف است، پیشنهادات خود برای افزایش قیمت سوخت را در قالب لایحه بودجه سالانه به مجلس شورای اسلامی ارایه کند نه اینکه از مسیر دیگری دست به این اقدام بزند. با تمام این موارد، شرایط اقتصادی و اجتماعی امروز ایران به وضوح نشانگر آن است که نمی توان با افزایش قیمت بنزین فشار مضاعفی را به مردم ایجاد کرد. اگر شرایط اقتصادی و اجتماعی جامعه تغییر کرد و رو به بهبود گذاشت، دولت می تواند در مسیر افزایش قیمت سوخت براساس قانون برنامه ششم توسعه گام بردارد ولی در شرایط فعلی افزایش قیمت سوخت صرفا به معنای تحمیل گرانی بیشتر به مردم است و قطعا بازخوردهای منفی بسیاری را نیز همراه خواهد داشت. برای درک بهتر موضوع کافی است به تبعات انتشار شایعه افزایش قیمت بنزین نگاه کنید. انتشار این شایعه باعث افزایش چندین درصدی کرایه تاکسی ها در کلان شهرهایی مثل تهران شد. نمایندگان مجلس عمدتا با اتومبیل های این نهاد رفت وآمد می کنند ولی باز هم نمی توان تاثیر سوء گرانی سوخت بر زندگی روزمره مردم را نادیده گرفت. گرانی بنزین در چنین شرایطی به معنای انتقال این پیام به جامعه است که ما به عنوان مسوولان جمهوری اسلامی از افزایش قیمت مواد و اقلام اساسی مصرفی آگاهیم ولی باز هم گرانی بیشتری را به شما تحمیل می کنیم. انتقال چنین پیامی به جامعه در شرایطی که عمده تلاش کشورهایی نظیر ایالات متحده امریکا و متحدان منطقه ای آنان تمام توان خود را برای تقویت فاصله بین مردم و مسوولان گذاشته اند قطعا حرکتی ناپخته محسوب می شود. یکی از استدلال های موافقان افزایش قیمت سوخت، جلوگیری از قاچاق آن از ایران به کشورهای همسایه است که به عقیده نگارنده، دولت می تواند با ساماندهی کارت های سوخت و احیای دوباره آنها به علاوه تقویت نظارت های خود در این بخش، از افزایش آمار قاچاق بنزین جلوگیری به عمل آورد ضمن آنکه افزایش جایگاه های سوخت CNG و تشویق دستگاه ها و نهادهای در ارتباط با حمل و نقل عمومی برای استفاده از این سوخت و جایگزینی آن با بنزین علاوه بر کمک به خودکفایی بنزین در ایران، می تواند از اثرات سوء اتکا بیش از حد به این سوخت جلوگیری کند. کارت سوخت در صورت ساماندهی بخش عظیمی از مشکلات قاچاق سوخت را حل می کند. هر چند دولت باید نظارت های خود را تقویت کند و به دنبال سی ان جی برود و این درحالی است که آقای زنگنه نیز از آمادگی وزارت نفت برای افزایش تعداد دستگاه ها خبر داده است.