سعید حجاریان در تازه ترین یادداشتش به بررسی مساله تکیدگی در جامعه ایران پرداخته است. حجاریان معتقد است که «تکیدگی، سیاست را از زندگی مردم حذف می کند تا حدی که مردم آن را امری فانتزی می خوانند و درآوردن یک تکه نان را بر همه امور ترجیح می دهند.» او تکیدگی را (Shrinkage) ازجمله واژه های تاویل پذیر دانست و در تعریف آن گفت:«کلمات و ترکیب هایی از جمله چروکیدگی، خورد گی، لاغری و ناتوانی و نحیف شدن را از جمله معانی تکیدگی برشمرده اند. این واژه را همچنین می توان با خشکیدگی قیاس کرد؛ خشکیدگی بر خلاف خشکسالی امری است دایمی و پیامدهای طولانی به دنبال دارد و گذر فصل و سال تاثیر چندانی بر آن نمی گذارد.»