شاید هزار سال یک بار کتابفروشی همچین حال و هوایی به خودش بگیره؛ آدم های ساکت که تا گردن غرق در کتاب باشند، تنه به تنه هم بزنند و اصلا متوجه خودشان نباشند. من انتهای بخش مثل کاپیتان، به عرشه و ملوان های روش نگاه می کنم. دختری از لابه لای شلوغی راهش رو به سمت من باز کرد، صورت اثیری بی نظیری داشت، همچون الهه های هزاران سال پیش که حالا روبروی من ایستاده باشه. از طرفی هم شبیه چینی ها بود. لغات فعال زبان انگلیسی ذهنم را آماده کردم، تا شاید گفت وگوی کوچکی شکل بگیره. اما، سلام کرد. دقیقا به زبان فارسی، من ماندم و دختری اسطوره ای که به زبان فارسی حرف می زنه.