برای ما که از دهه عجیب 60 هستیم «مشق شب» هیولای چندسر تمام نشدنی بود. مانع بزرگی برای بازی های کودکی مان و پلاس شدن در کوچه ها. هنوز هم که هنوز است نمی توانم فراموش کنم استرس انجام ندادن مشق شب و رفتن به مدرسه را، انگار که ارتش مردگان در انتظارم باشند. حالا که حتما از آن هیولای چند سر پوسته ای مانده و بس. هرچند هنوز هم بسیاری از کنار این هیولای پیر نان می خورند، همین است که چند ماهی است دعوا بر سر بودن و نبودن مشق شب است. یادتان که هست، ناشر فربه و پرواری سعی می کرد از کنار مشق شب چاق تر شود و برای رسیدن به این راه حتی راهی قم شده بود. بعد از همان اتفاق بود که بحثی درگرفت که اصلا مشق شب باشد یا نباشد؟ این بحث البته هنوز هم ادامه دارد، البته که اینها بهانه گزارش جمع و جور این صفحه نیست، زینب مرتضایی فرد برای این صفحه بهانه تازه ای می خواسته که به دست آورده و آن هم اظهارنظر تازه یکی از اعضای کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی است که خودمانی اش این است که عنوان کرده حذف مشق شب از نظام آموزشی چیزی نیست که به راحتی صورت بگیرد و باید مراجع بالادستی در این باره تصمیم بگیرند.

دیروز اگر گذرتان به علامه گوگل خورده باشد که حتما خورده، پیرمرد خسته ای را مشاهده کردید که زیر درختی لم داده و حتما که دارد محاسباتی را انجام می دهد، البته که خیلی زود متوجه شده اید ایشان همان شخص شخیص عمر خیام ریاضیدان، منجم، شاعر، فیلسوف و خلاصه همه چیزدان ایرانی است. ماجرا از این قرار است که 28 اردیبهشت زادروز تولد این شاعر دوره سلجوقی است و گوگل همین را بهانه تغییر خوش آب و رنگ لوگوی معروف خود کرده است. همین موضوع اصلی گزارش آذر مهاجر است، او رفته پی این که خب حالا که عمر خیام بر آستانه گوگل نشسته، برویم ببینیم در گذشته چند ایرانی به این افتخار نائل شده اند .