مرحوم ابراهیم سلطانی فر، یکی از چهره های کمتر شناخته شده اما بزرگ سینما و تلویزیون در ایران بود که در گمنامی از دنیا رفت. وی ساخت چند فیلم کوتاه و مستند با موضوع دفاع مقدس، فیلم «تویی که نمی شناختمت» ، سریال «آتش و شبنم» و نگارش فیلمنامه اولیه

«مختارنامه» را در کارنامه اش ثبت کرده است و قصد داشت فیلمی درباره طیب حاج رضایی بسازد. او همچنین در دهه های 60 و 70 از عوامل شکوفایی صداوسیما بود و در بخش هایی چون گروه جنگ شبکه یک، تامین برنامه خارجی و دوبلاژ، مدیریت داشت.

حمید داودآبادی، نویسنده و جانباز دفاع مقدس، در بخشی از یادداشت خود در فضای مجازی درباره ابراهیم سلطانی فر نوشته است:

«دهه 60 اوج فعالیت و ترور جنایات منافقین در تهران و سراسر کشور، غیرتمندانه مقابلشان ایستاد. شجاعانه در هشت سال دفاع مقدس با دوربینی که از سلاح برایش عزیزتر بود، در بعضی جاها حتی جلوتر از رزمندگان حضور داشت. و هیچ گاه برای خدماتش، دنبال کارت جانبازی و درجه و رتبه و مقام ندوید. با وجود تحصیلات آکادمیک و رسمی در زمینه سینما و هنر، دقیقا سر جای خودش قرار گرفت و کار کرد.با اعتقادات مذهبی که ریشه در تربیت خانوادگی اش داشت، و باوجود علم و آگاهی بسیار و بصیرت بالایش، هیچ گاه ادای روشنفکرها را درنیاورد و بدان سو نچرخید.خیلی از نیروهای مدعی ارزشی، سردمداران جعلی و رابطه ای و سفارشی فرهنگی که فقط به دنبال منافع خانوادگی خود بوده و هستند و شهوت دیده شدن در شبکه های مختلف دارند، نه او را می شناختند و نه الحمدلله برایش روضه رفاقت خواندند.»

محمدرضا جعفری جلوه، مدیر شبکه دو سیما نیز در تشییع جنازه مرحوم سلطانی فر گفت: «اوشبیه آدم های متداول زمانه و از جنس کلیشه ها نبود به همین دلیل کمتر شناخته شده بود. ثبات در فکر و عمل و یگانگی و یکرنگی در افکار و اعمال او بود. او دانش وسیعی داشت و تخصص خوبی در شغل خودش. او دردها و رنج های بسیاری را به جان خرید تا دردی را منتقل نکند.»

بهروز افخمی، کارگردان سینما نیز در این مراسم اظهار کرد: «واقعیت این است که سلطانی فر آدم بی تعارف و سختی بود و سازشکاری نداشت به همین دلیل منزوی شد. او آدم باسوادی بود و اهل حدیث بود. او اصلا اهل زد و بند نبود و بر مواضع خود پافشاری می کرد.»