هنگامی که سیل آمد و ابعاد فاجعه روشن گردید، نگرانی شدیدی ایجاد شد که این حد از خسارات و عوارض را چگونه می توان مدیریت کرد؟ ولی آنچه در عمل اتفاق افتاد یک بسیج ملی و با مدیریت موثر همه نهادهای کشوری و لشکری بود که در مجموع وضعیت بحرانی را در حد قابل قبولی پشت سر گذاشتند و شاید بتوان گفت که برخلاف وقوع سیل که موجب ناامیدی و اندوه شد، مواجهه اولیه با آن تا حدود زیادی امیدواری را زنده کرد و همه را به این نتیجه رساند که ظرفیت های زیادی در جامعه است که فقط باید آنها را از قوه به فعل در آورد. بنابراین مرحله اولیه حوادث طبیعی که جمع و جور کردن و نجات و اسکان و... سیل زدگان است به طور نسبی خوب پیش رفت.