مساله اصلاح ساختار بودجه اواخر سال گذشته توسط علی لاریجانی، رییس مجلس شورای اسلامی و با دستور رهبر معظم انقلاب مطرح شد و متعاقب آن، فراکسیون های سیاسی مجلس، همزمان با کمیسیون برنامه و بودجه و دیگر کمیسیون های مربوطه ماموریت یافتند تا با تشکیل کارگروه هایی، موضوع اصلاح ساختار بودجه را ظرف 4 ماه بررسی کرده و نتیجه را به صحن علنی گزارش کنند. حال در شرایطی که از مدت 4 ماهه تعیین شده برای این منظور، حدود 2 ماه باقی مانده، به نظر می رسد این اصلاحات عمدتا در زمینه هایی نظیر شفاف سازی بودجه، تعیین اولویت ها و اصلاح ردیف های بودجه نامشخص و همچنین کاهش وابستگی به نفت صورت گیرد. با این حال نکته حایز اهمیت آن است که متاسفانه بعضا زمانی اقدام به تصمیم گیری درباره معضلات کلان و ساختاری کشور می کنیم که با بحران و چالش در این زمینه مواجه شده ایم. با این حال اما در مقطع کنونی که باتوجه به تحریم های یک جانبه ایالات متحده فشارهای اقتصادی به صنعت نفت و به طورکلی کلیات نظام اقتصادی کشور افزایش یافته، انجام این اصلاحات ضرورتی دوچندان یافته و لازم است که با سرعت و دقت بیشتری پیگیری شود تا با ایجاد روال هایی خاص و اصلاح نگرش ها، حالت پیشگیری از وقوع بحران جدید برای کشور داشته باشد. در حال حاضر اوضاع تصویب بودجه در کشور به گونه ای است که نمایندگان مجلس بیشتر زمان خود را معطوف به بررسی تبصره ها و مواد لوایح بودجه کرده و عملا دست به قانونگذاری یک ساله می زنند؛ در حالی که در زمینه جداول و اولویت بندی های بودجه اقدام خاصی در مجلس صورت نمی گیرد و تداوم این روند یعنی روی شفافیت اعتبارات در جمهوری اسلامی کم کاری صورت گرفته است. به عنوان نمونه ممکن است، در ردیف بودجه کشور، ردیفی برای پروژه عمرانی خاص در نظر گرفته شود که در 15 سال مداوم تکرار شود و مبالغی نیز به آن اختصاص یابد. به طور کلی به نظر می رسد، اصلاح ساختار بودجه در شرایط کنونی کشور و کاهش وابستگی بودجه کشور به نفت در کنار افزایش شفافیت بودجه ای، از جمله مواردی است که می تواند از وقوع مشکلات بیشتر در آینده کشور جلوگیری به عمل آورد. در این بین باید بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد، فارغ از شعار و به صورت واقعی در کشور انجام شود. در حال حاضر با وجود آنکه سخن از بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد به میان می آوریم...

ولی باز هم عملا بین دستگاهی که عملکرد موفق و قابل قبولی داشته و دستگاهی که از این مهم بی بهره است، تفاوتی دیده نمی شود و هر دو به یک صورت از بودجه عمومی کشور استفاده می کنند. اصلاح ساختار بودجه، نیاز امروز و فردای ایران است. نمی توانیم با وابستگی تمام و کمال کشور به نفت فردای فرزندان خود را به خطر اندازیم. با اصلاح ساختارها و تغییر رویه ها و بهبود اولویت بندی ها، می توانیم منابع مورد نیاز کشور را از محلی غیر از نفت تامین کرده و درآمدهای نفتی ایران را صرف آبادانی شهرها و روستاهای کشور کنیم.