ایده امضای معاهده عدم تجاوز میان ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس که برخاسته از سیاست های کلان و راهبردی جمهوری اسلامی است، همانند پیشنهاد تشکیل مجمع گفت وگوی جمعی در منطقه خلیج فارس که چندی پیش از سوی وزیر خارجه کشورمان مطرح شد، می تواند دارای آثار مثبت و موثری باشد؛ از جمله:

الف- می تواند در راستای اهداف دیپلماسی عمومی و رسانه ای ایران تلقی شود. همچنان که می دانیم، دشمنان غربی_عبری_عربی دائما در حال ترسیم و ارائه تصویری غیرواقعی، سرسخت و غیرمنعطف، مداخله جو و خشونت طلب از ایران هستند. ابتکاراتی از قبیل ارائه طرح منطقه ای عدم تجاوز، می تواند در جهت خنثی سازی پروژه کلان صهیونیستی «ایران هراسی» و همچنین اصلاح و ترمیم تصویر زشت و نازیبایی تعریف شود که دشمنان مرتبا آن را روزآمد کرده و به خورد افکار عمومی منطقه ای و بین المللی می دهند.

ب- این ایده در گام بعدی تصویر واقعی و مثبتی از جمهوری اسلامی ارائه می دهد؛ تصویری مبتنی بر جدیت در ایفای نقش موثر، سازنده، تعامل جویانه و امنیت ساز در منطقه و در سطح جهانی. این گام از مهم ترین اقدامات در راستای افزایش قدرت نرم یک کشور به حساب می آید.

ج- همچنین فضا و فرصت لازم را برای رایزنی ها و تعامل و همکاری سیاسی با طرف های خارجی، فراهم می کند؛ امری که در مهار سیاست های تندروانه و افراط گرایانه عناصر شرور و آتش افروزی مانند «تیم B» می تواند تاثیرگذار باشد. نکته اساسی اینکه اگر برخی از کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به سیاست های نادرست خود که تبعاتی جز خسارت های غیرقابل جبران انسانی و مادی نداشته، دل خوش و مسرورند، می توانند مسیر نادرست کنونی را باز هم ادامه دهند و فهرست هزینه ها و خسارت های ملی خود و سایر ملت های منطقه را بلند و بلندتر کنند؛ اما اگر بن بست این سیاست ها که بر هیچ قاعده حقوقی و بین المللی استوار نیست بر آنان هویدا شده، بهتر است فرصت را غنیمت شمرده و هوشیارانه سیاست چرخش و اصلاح را در پیش گیرند.