لازمه تشبیه دو چیز به هم، یافتن همانندی در کل یا دست کم در بخشی از جزییات آنها است. حال اگر برای بیان مقصود خود به واقعه ای تاریخی اشاره کنیم وجود این همگونگی ها دست کم در بخشی از آن واقعه که محور همانندی هست نیاز قطعی و لازم است.

ما با متن هنری برخوردی تاویل گرایانه (هرمنوتیک) داریم. به نظر می رسد مواجهه با متن های تاریخی نباید با تاویل پذیری همراه باشد، اما واقعیت این است که وجود خوانش های متعددی که از وقایع تاریخی ارائه می شود گویای آن است که «واقعه تاریخی» نیز بالقوه استعداد تاویل پذیری دارد؛ چنان که در کنار خیل عظیمی که از حماسه کربلا درس مقاومت و ایستادگی در برابر ظالم می گیرند و عده ای درس مذاکره گرفتند.