از آن هنگام که جان بالبی، روانشناس و روانپزشک شهیر انگلیسی، در حدود نیم سده پیش، از اثرات حیرت انگیز «احساس دلبستگی» (attachment feeling) سخن به میان آورد تاکنون پژوهش های پرشماری پیرامون نقش «بغل کردن» و نوازش کودکان در شکل گیری دلبستگی در آنان و دیگر آثار سودمند این رفتار عاطفی والدین صورت گرفته است.

یافته ها آشکار ساخته اند که بغل کردن و نوازش صمیمانه و عمیق کودکان، بویژه در دوران نخست کودکی(از تولد تا 6 سالگی)، نه تنها شرط ضروری شکل گیری «احساس دلبستگی ایمن» در تمامی کودکان است بلکه عامل بی بدیلی است که به «رشد عاطفی»، تحول ذهنی و شکل گیری طبیعی و بهنجار پایه های اولیه شخصیت آنان