جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر از سیاست چماق و هویج استفاده می کند. به این معنی که از چماق کاهش تعهدات برجامی در کنار هویج بازگشت به اجرای کامل برجام در صورت اجرایی شدن تمامی تعهدات اروپاییان استفاده می کنیم. ما با این اهرم به اروپاییان فشار می آوریم تا شاید آنها نیز به تعهدات خود مطابق برجام عمل کنند. اصولا هدف جمهوری اسلامی ایران از کاهش تعهدات برجامی خود وادار کردن طرف مقابل به اجرای تعهداتش است، بنابراین در صورتی که آنها به طور کامل برجام را اجرا کنند ایران نیز همچون قبل به طور کامل تعهدات خود در برجام را اجرا می کند همان گونه که تا اردیبهشت امسال این کار را کردیم. در این مسیر آنچه باعث ایجاد انگیزه و تحرک از سوی اروپا می شود بازگشت ما به اجرای تعهداتمان است، اما طرف مقابل باید متوجه باشد که ایران دیگر حاضر نیست صرفا بر اساس وعده و وعید، تعهداتش را اجرا کند و تنها در صورتی حاضر به بازگشت به تعهدات هستیم که تعهدات طرف مقابل نیز به طور کامل عملیاتی شود.

جمهوری اسلامی ایران باید در مورد شروطی که برای اروپاییان مطرح کرده، قاطع و شفاف عمل کند و به هیچ عنوان از آنها عقب نشینی نکند؛ چرا که هرگونه عقب نشینی بی مورد از سوی ایران، اروپا را به اشتباه خواهد انداخت که می تواند بدون اجرای تعهدات خود به عملکرد گذشته اش ادامه دهد. بنابراین تا وقتی تعهدات طرف مقابل، اجرایی نشده، ایران نباید انعطاف جدید نشان دهد و هرگونه انعطاف ایران در مورد شروط تعیین شده، اشتباه بزرگی خواهد بود. جمهوری اسلامی ایران باید همچنان بر مواضع خود مبنی بر اجرای کامل برجام توسط اروپا تاکید کند تا طرف مقابل نیز به طور شفاف پیام قاطع ایران را دریافت کند.

ما باید بر مواضع قاطعی که اخیرا اتخاذ کرده ایم ایستادگی کنیم و ثابت قدم باشیم، یعنی اجرای کامل برجام توسط اروپا و نه بخشی از تعهدات.

در مورد مباحث مطرح شده درباره حضور دوباره آمریکا در مذاکرات نیز باید گفت اگر آمریکا خواستار مذاکره با ایران است باید تمام تحریم ها را لغو و برجام را به طور کامل اجرا و البته خسارات وارده را نیز جبران کند و فقط در این صورت است که می تواند به عنوان ناظر و یک کشور غیرعضو سر میز مذاکرات 1+4 با ایران بنشیند.