تپه باستانی اکروپل، که قدمت آن به دوران هخامنشیان برمی گردد، در شهرستان شوش قرار دارد. اکروپل واژه یونانی است که به بلندترین منطقه شهر گفته می شود. در زمان قاجاریه، روی تپه باستانی اکروپل، قلعه شوش به دست هیئت باستان شناسی فرانسوی (سال 1897) ساخته شده است.تپه اکروپل بیش از 120 سال است که وزن قلعه شوش را تحمل می کند و در بالاترین نقطه اراضی شهرستان شوش قرار دارد. در این تپه آثار سکونت از زمان های گذشته به خصوص عیلامیان و قبل از آن دیده می شود. در این تپه حدود 27 لایه یا طبقه باستان شناسی دیده شده است که نشان می دهد این تپه 27 بار دستخوش دگرگونی شده و از طبقات تاریخی اسلامی، ساسانی، اشکانی، سلوکی، هخامنشی، و عیلامی و قبل از آن تشکیل شده است.مجسمه معروف ملکه نامیراستون، لوح قانون نامه حمورابی و لیوان مشهور سفالی شوش به رنگ نخودی ونقش بزکوهی، از مهم ترین آثار به دست آمده از تپه آکروپل است.تپه باستانی اکروپل در سال 1380 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 4130 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. اکروپل واژه ای ست که غربی ها به بلندترین بخش تپه های شوش اتلاق کرده اند این تپه که قلعه باستان شناسی نیز روی آن ساخته شده به همراه تپه آپادانا ،قدیمی ترین استقرار شوش را در خود جای داده و فرانسوی ها در اوایل قرن 20 میلادی بیشتر توان خود را صرف حفاری و خاکبرداری بخش های عظیمی از این تپه به سودای یافتن اشیا نفیس نمودند که موفق نیز بودند و اشیا فراوان و مهمی همچون قانون نامه حمورابی ، سنگ یادبود نرامسین(که نشانه پیروزی اکدی ها بر لولوبی ها بود) و پیکره مفرغی ناپیراسو همسر اونتاش ناپیراشا پادشاه دوره ایلام میانه (و بنیانگذار چغازنبیل) در قرن 13 پیش از میلاد و ظروف سفالین منقوش مربوط به اواخر هزاره پنجم قبل از میلاد و بسیاری اشیا ارزشمند دیگر را در این تپه یافتند. در بخش پایانی هزاره پنجم قبل از میلاد و بسیاری اشیا ارزشمند دیگر را در این تپه یافتند. در بخش پایانی هزاره پنجم پیش از میلاد پس از مسکونی شدن شوش سکویی یادمانی و مذهبی در دو طبقه در کنار گورستان شوش در اکروپل ایجاد کردند . این قبرستان یکی از قدیمی ترین گورستان های دنیاست.