همزمان با تشکیل سلسله قاجار، ایران با موجی از آرا و اندیشه های غربی مواجه شد.تجددگرایی و تبعیت از ظواهر تمدن غربی در این دوره سیری نسبتا کند داشت و عمدتا خانواده های اعیان و درباریان با این مقوله درگیر شده بودند. اما با روی کارآمدن سردار سپه در پی کودتای 1299 و بویژه پس از تغییر سلطنت به شدت بیشتری گرفت. رضاخان در دورانی که برای رسیدن به قدرت و تثبیت حکومت خویش مجری سیاست های بیگانه بود، روش واحدی را در عرصه مذهب و فرهنگ دنبال نکرد و مشی مذهبی وی قبل از سلطنت و بعد از آن کاملامتفاوت بود و اصولایکی از دلایل موفقیت او برای رسیدن به حکومت و کنارگذاردن مدعیان، ریاکاری، تظاهر به دینداری و حفظ ظاهری شعایر مذهبی بود و به این وسیله توانست نظر مساعد بسیاری از مردم و نیز روحانیون داخل و خارج کشور را نسبت به خود جلب کند.