مطالعه تطبیقی برنامه درسی هنرهای تجسمی دوره ابتدایی در استرالیا ، کانادا ، ایران و ایرلند

هدف این مطالعه بررسی مقایسه ای برنامه های درسی آموزش هنرهای تجسمی در استرالیا ، کانادا ، ایران و ایرلند بود. روش تحقیق مقایسه ای کیفی و واحد مشاهده و تحلیل در سطح کلان است. جامعه مورد مطالعه شامل همه کشورهای جهان و استراتژی های انتخاب کشورها استراتژی "نظام های مشابه ، برون داد آموزشی مشابه" (استرالیا ، کانادا ، ایرلند) و "نظام های متفاوت ، برون داد آموزشی  متفاوت" (ایران) بود. یافته ها بر اساس رویکرد  جورج بردی ارایه شد. یافته ها نشان داد که در ایران آموزش هنرهای تجسمی از سایر دروس مدرسه اهمیت کمتری دارد. همچنین ، محدودیت زمانی برای تدریس و کمبود فضای مخصوص برای برنامه درسی هنرهای تجسمی وجود دارد. با توجه به مولفه هدف ، یافته ها نشان می دهد که کشورهای منتخب به طور مشترک به مباحث زیبایی شناسی ، آشنایی با تاریخ و فرهنگ ، درک خلاقیت و طبیعت پرداخته اند. با توجه به مولفه محتوا ، همه کشورها به اهمیت خلاقیت و زیبایی شناسی اشاره کرده اند. همچنین استرالیا و کانادا در مقایسه با ایران و ایرلند در شناخت و استفاده از هنرهای بومی در آموزش هنرهای تجسمی موفق تر بوده اند. در مولفه استراتژی های تدریس ، همه کشورهای منتخب به نقش تسهیل گری معلم در آموزش هنر اشاره می کنند. نظام آموزشی کانادا در به کار گیری هنرمندان در جوار معلمان بر استرالیا ، ایران و ایرلند برتری دارد. از نظر مواد آموزشی و منابع ، هر چهار کشور بر اساس برنامه درسی ملی و راهنمای معلم منابع و محتوی آموزش را تعیین کرده اند. در مورد فعالیتهای آموزشی و یادگیری ، کانادا و استرالیا تمرکز ویژه ای بر آموزش هنرهای تجسمی مبتنی بر هنر مردم بومی دارند و در اجرای برنامه هنری نسبت به ایران و ایرلند انعطاف بیشتری از خود نشان داده اند. از نظر فضای آموزشی ، ایران در مقایسه با سه کشور دیگر در سطح پایین تری قرار دارد ، در حالی که ایرلند پیشرو است. از جنبه زمانی ، ایران زمان کمتری را در مقایسه با سایر کشورها به برنامه درسی هنر اختصاص داده است. با استفاده از مولفه ارزشیابی ، یافته ها نشان می دهد که استفاده از روش های تشریحی- توصیفی و نمونه کار در همه کشورهای منتخب معمول است ، اگرچه در ایران هیچ برنامه رسمی برای ارزشیابی وجود ندارد. با توجه به یافته ها و به منظور توسعه جایگاه برنامه درسی هنرهای تجسمی در نظام آموزش و پرورش ایران ، توصیه می شود که آموزش هنر و مولفه های آن مورد توجه جدی سیاست گزاران آموزشی قرار گیرد.