بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت کبک ایرانی موجود در موسسه تحقیقات علوم دامی کشور با استفاده از آنالیز ریز ماهواره

هدف از این مطالعه استفاده از هشت نشانگر ریز ماهواره برای تعیین ساختار و تنوع ژنتیکی جمعیت کبک ایرانی موجود در موسسه تحقیقات علوم دامی کشور بود که از استان های سمنان و فارس جمع آوری شده بودند. برای این منظور از 120 قطعه کبک بطور تصادفی خونگیری و با استفاده از روش بهینه یافته نمکی، استخراج DNA صورت گرفت. جایگاه های مورد استفاده عبارت از: Aru 1F114، Aru1E97، Aru1E102، Aru 1E66، Aru 1B3، Aru 1G4، Aru 1M127 و Aru 1J76 بودند. قبل از انجام واکنش های PCR، اجزا و چرخه های دمایی PCR برای هر جایگاه بهینه سازی شد. پس از الکتروفورز محصولات PCR بر روی ژل واسرشته ساز پلی اکریل آمید 8 درصد و رنگ آمیزی با نیترات نقره،تعیین ژنوتیپ صورت گرفت و داده های آماری با استفاد از نرم افزار POPGENE مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.تعادل هاردی واینبرگ با دو آزمون مربع کای (X2) و نسبت درست نمایی (G2) بدست آمد. در کل جمعیت تمامی مکان های ژنی مورد مطالعه از تعادل هاردی- واینبرگ انحراف معنی داری نشان دادند و تنها جایگاه Aru1E102 در تعادل هاردی- واینبرگ قرار داشت (P<0/05). هشت جایگاه مورد مطالعه در این جمعیت چند شکلی نشان دادند. بیشترین تعداد الل مشاهده شده مربوط به جایگاه Aru1E97 با 14 الل و کمترین تعداد الل مشاهده شده مربوط به جایگاه های Aru 1F114، Aru 1M127 و Aru 1J76 با 4 الل بود. میانگین آلل های واقعی (na)، شاخص شانون (I) و شاخص محتوی چندشکلی (PIC)، به ترتیب 3750/6، 4568/1 و6567/0 بود. تنوع درون جمعیتی بر اساس تجزیه مقادیر هتروزایگوسیتی بررسی شد که میانگین هتروزایگوسیتی مشاهده شده 4522/0 بدست آمد و میانگین هتروزایگوسیتی مورد انتظار نااریب در این جمعیت 7017/0 بود. میزان تنوع ژنتیکی در جمعیت مورد مطالعه،در مقایسه با نتایج دیگر مطالعات خارجی، بیانگر وجود سطح مناسبی از تنوع ژنتیکی در کبک های بومی کشور می باشد.