تاثیر ریزوباکتری های محرک رشد بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گندم (. L aestivum Triticum) در شرایط شوری

به منظور بررسی تاثیر باکتری های محرک رشد (PGPR) بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گندم در شرایط شوری آزمایشی در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. رقم گندم شانگهای به صورت تلقیح شده و تلقیح نشده با باکتری های محرک رشد Azotobacter coroocoocum، Azospirillum brasilens، Pseudononas putida و Bacillus lentus به صورت جداگانه، تلفیقی دو گانه، سه گانه و مجموعه باکتری ها تحت تاثیر شوری در سه سطح 0، 3 و 6 دسی زیمنس بر متر قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثرات انواع باکتری بر کلیه صفات اندازه گیری شده و اثرات سطوح شوری به جز نسبت ریشه به ساقه بر تمامی صفات اندازه گیری شده به طور معنی داری در سطح یک درصد تفاوت داشتند. اثر متقابل کاربرد باکتری و شوری نیز به جزء صفات سرعت و درصد جوانه زنی و شاخص بنیه گیاهچه در بقیه صفات تفاوت معنی داری ایجاد نمود. تلقیح باکتری ازتوباکتر و آزوسپیریلوم به تنهایی و مجموعه باکتری ها نسبت به شاهد درصد و سرعت جوانه زنی بذر را به طور معنی داری افزایش دادند. مجموعه ازتوباکتر و آزوسپیریلوم، مصرف تلفیقی آزوسپیریلوم و باکتری های سودوموناس و باسیلوس و مجموعه کلیه باکتری ها سبب افزایش معنی دار شاخص بنیه گیاهچه گردید. طول ساقه و ریشه تحت تاثیر شوری قرار گرفته و با افزایش شوری به طور معنی داری کاهش یافت. در هر دو سطح شوری کاهش طول ریشه در تیمارهای تلقیح باکتری آزوسپیریلوم و مصرف تلفیقی آن با ازتوباکتر و مصرف مجموعه باکتری ها تفاوت معنی داری با شاهد بدون تنش نداشته است. ایجاد تنش شوری با غلظت 6 دسی زیمنس بر متر وزن خشک ساقه را به طور معنی داری کاهش داد اما این کاهش وزن خشک ساقه در مصرف دوگانه ازتوباکتر، آزوسپیریلوم در هر دو سطح شوری تفاوت معنی داری نداشته است.