شهر و عدالت اجتماعی: تحلیلی بر نابرابری های محلهای(مطالعهی موردی: محله های قدیمی شهر میاندوآب)
شهر، نگاهی نوین به زندگی جدید بشر و چشم انداز توسعه از ابعاد مختلف است، اما در عین حال تاکید بر ابعاد کمی رشد در بسیاری از کشورها بهویژه در کشورهای رو به پیشرفت، منجر به دوقطبی شدن شهرها شده است. از مهم ترین پیامدهای رشد شتابان شهرنشینی و توسعهی فیزیکی شهرهای کشور در دهه های گذشته، پاشیدگی نظام توزیع مراکز خدماتی شهری بوده که زمینهساز نابرابری اجتماعی شهروندان و میزان برخورداری از کاربری های خدمات شهری در بافت قدیم شهر شده است. هدف این مقاله، تبیین سطوح کیفیت زندگی در بافت قدیم شهر میاندوآب با 17 شاخص کیفیت زندگی و ارتباط آن با سرانهی کاربری های شهری در سطح محله ها بوده که از سرانهی 15کاربری استفاده شده است. روش کار در این مقاله، توصیفی تحلیلی است. نخست مطالعات اکتشافی بهصورت کتابخانه ای و بازدید مقدماتی و پس از آن، مطالعهی میدانی با استفاده از روش پرسشنامه ای انجام شده است. برای تعیین حجم نمونهی مورد مطالعه از فرمول کوکران استفاده شده است و در نهایت، برای تحلیل و رتبهبندی محله ها از طریق شاخص های کیفیت زندگی روش آنتروپی و SAW استفاده شده و برای تبیین و رتبهبندی محله ها از طریق سرانه های شهری، روش آنتروپی و TOPSIS بهکار گرفته شده است. بر اساس بررسی های انجام شده با شیوهی SAW محله های 21، 20، 19 و 16 در شاخص های کیفیت زندگی در رتبه های نخست قرار داشته اند، در توزیع سرانهی کاربری های شهری بر اساس شیوهی TOPSIS محله های 20، 4، 21، 19و 16 در رتبه های اول قرار داشتند. نتایج نشان می دهد که ارتباط معناداری بین توزیع سرانهی کاربری های شهری و کیفیت زندگی وجود دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.