ساختار بازار در بخش بانکداری ایران؛ کاربرد الگوهای چند سطحی

این مقاله به بررسی وضعیت ساختار در بازار بانکی ایران با استفاده از تحلیل داده های پانل نامتوازن (دوره 87-1376) می-پردازد. به منظور مطالعه ساختار بازار، معیارهای مختلف سنجش تمرکز در بازار به لحاظ نظری مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت از شاخص U دیویس در رابطه با بخش بانکی ایران استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که به تناسب گسترش خصوصی سازی در بخش بانکی ایران، مقدار شاخص تمرکز U در این بخش کوچکتر شده است که خود به معنای رقابتی تر شدن فضای عمل در این بخش است. با اینحال، دستیابی به شرایط رقابتی (به معنای واقعی) در بخش بانکداری ایران امکان پذیر نیست؛ مگر آنکه، در خصوص شدت تنظیمات حاکم بر بانک ها (به ویژه بانک های خصوصی) تجدیدنظر شود.