رابطه خلق و عاطفه با رفتار جامعه یار سازمانی و غیبت شغلی در کارکنان چهار کارخانه بزرگ صنعتی، رویکرد چند سطحی

یکی از مسایل مورد توجه روانشناسان صنعتی و سازمانی، مطالعه خلق و عاطفه در محیطهای کاری است. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه خلق و عاطفه در سطح فردی و گروهی با رفتار جامعه یار سازمانی (رفتار مدنی سازمانی) و غیبت شغلی در محیط کار بود.

نوع مطالعه همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان شرکتهای پلیاکریل اصفهان، دیامتی اصفهان، ذوبآهن اصفهان و مجتمع فولاد مبارکه اصفهان در سال 1387 تشکیل می‌دادند (تعداد کل افراد جامعه 14985 نفر) که در طول یک سال کاری خود، سابقه غیبت غیر مجاز داشتند. 35 گروه (تعداد کل نمونه 347 نفر) به طور تصادفی از بین گروه های کاری این کارخانه ها انتخاب شدند. این گروه ها از گروه های دست نخورده سازمانی بودند که بر اساس فعالیتهای سازمانی شکل گرفته بودند. پرسشنامه های عاطفه شغلی، عاطفه مثبت و منفی، رفتار جامعه یار سازمانی و همچنین، اطلاعات آرشیوی مورد استفاده قرار گرفت. روش تحلیل درونگروهی و بینگروهی و همچنین رگرسیون معمولی و سلسله مراتبی استفاده گردید.

نتایج این پژوهش نشان داد که در سطح فردی، غیبت شغلی با حال و هوای عاطفی مثبت، رابطه منفی و با حال و هوای عاطفی منفی، رابطه مثبت و رفتار مدنی سازمانی با حال و هوای عاطفی منفی رابطه منفی و معنیدار دارد. در سطح گروهی نیز رفتار غیبت شغلی با حال و هوای عاطفی مثبت گروه، رابطه منفی و با حال و هوای عاطفی منفی گروه رابطه مثبت و معنیدار داشت.

در سطح تحلیل فردی، در کارکنانی که عضو گروه هایی بودند که واکنشهای عاطفی مشابه به خودشان دارند، به دلایل اثرات گروهی، رابطه قویتری بین عاطفه و غیبت وجود داشت.