مقایسه سبک اسناد علی در گروهی از دانشجویان با صفات مرزی و گروه شاهد

بررسی‌های شناختی اخیر در مورد اختلالات هیجانی پیشنهاد می‌کند که سوگیری‌های شناختی حداقل به عنوان عوامل نگه‌دارنده در آسیب‌شناسی روانی نقش دارند. هدف از این پژوهش، مقایسه سبک‌های اسنادی در گروهی از دانشجویان با صفات مرزی و گروه شاهد بود.

مواد و روش‌ها:

 پژوهش حاضر از نوع زمینه‌یابی مقطعی است. نمونه‌ای به حجم 330 دانشجو با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای از بین دانشجویان دانشگاه تربیت معلم آذربایجان با پرسش‌نامه شخصیت مرزی Jacson و Claridge غربال شدند و از بین آن‌ها 30 نفر به عنوان گروه با صفات مرزی و 30 نفر به عنوان گروه شاهد انتخاب و با پرسش‌نامه سبک‌های اسنادی Seligman و همکاران مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌ها با روش تحلیل واریانس یک راهه تحلیل شدند.

یافته‌ ها: 

آزمون میانگین دو گروه مستقل نشان داد که اسناد افراد با صفات مرزی برای حوادث منفی، بیرونی‌تر، پایدارتر و کلی‌تر و برای حوادث مثبت، بیرونی‌تر و ناپایدارتر از گروه شاهد است. اما بین نمرات دو گروه در بعد کلی- جزیی حوادث مثبت تفاوتی مشاهده نشد.

 نتیجه‌ گیری:

به کارگیری سبک اسناد بیرونی در هر دو موقعیت منفی و مثبت در پژوهش حاضر نشان دهنده نقش مکانیسم دفاعی فرافکنی و تفکرات پارانوییدی در تبیین‌های علی افراد با صفات مرزی است. مشابه بودن سبک اسناد در بعد پایدار- ناپایدار افراد افسرده و افراد با صفت مرزی می‌تواند به دلیل وجود ارتباط بین اختلال افسردگی و صفات مرزی باشد. همچنین یکسان بودن سبک‌های اسنادی افراد با صفت مرزی و افراد با صفت اسکیزوتایپی برای موقعیت‌های منفی در هر سه بعد، ممکن است ناشی از ویژگی‌های مشترکی باشد که بین آن‌ها وجود دارد.