بررسی اثر تراکم های مختلف ذرت بر شاخص های اکولوژیکی گونه های علفهرز

تنوع، غالبیت و میزان پایداری علفهای هرز از جمله مهمترین خصوصیات اکولوژیکی مورد مطالعه در سیستمهای زراعی بوده که به میزان زیادی 7 و 9، 6، تحت تاثیر عوامل مدیریتی از جمله تراکم کاشت گیاه زراعی قرار میگیرند. بدین منظور آزمایشی در قالب طرح پیمایشی با 4 سطح تراکم (5 بوته در متر مربع) و 4 سطح کنترل علفهای هرز (کنترل کامل، عدم کنترل، کنترل باریک برگها و کنترل پهن برگان) در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد صورت گرفت. نمونه برداری از علفهای هرز مزرعه در سه مرحله ابتدا و انتهای دوره بحرانی کنترل علفهای هرز و زمان برداشت انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که اثر تراکم بر روی تنوع گونهای علف هرز معنی دار بود، بطوریکه مقدار شاخص تنوع شانون و 0) را نشان داد. همچنین نتایج / 0) و در تراکم 5 بوته در متر مربع بیشترین مقدار (84 /45، 0/ سیمپسون در تراکم 9 بوته در متر مربع کمترین (بترتیب 39 نشان داد که بیشترین میزان پایداری در تراکم 9 بوته در متر مربع مشاهده شد که در ابتدای فصل رشد در پیچک و سوروف، سپس با گذشت زمان در تاجریزی و در مرحله آخر نمونه برداری در تاج خروس دیده شد. محاسبه شاخص غالبیت نشان داد که میزان غالبیت در کل جامعه در تراکم 9 بوته در متر مربع نسبت به سایر تراکمها بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد و با کاهش تراکم، میزان غالبیت کل نیز دچار کاهش شد. بر اساس نتایج این 0 در واحد سطح) / مطالعه یک رابطه خطی بین گونه و مساحت به دست آمد که بر اساس ضرایب این رابطه، میزان تنوع آلفا و بتا به ترتیب 4 گونه (534 0 در واحد سطح) محاسبه شد. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش تراکم ذرت از میزان تنوع گونه ای علف های هرز / و دو گونه (29 کاسته شده و بنابراین افزایش تراکم در محدوده قابل قبول کمک شایانی در مدیریت پایدار علفهای هرز خواهد نمود.