فلززدایی از نفت خام با تاکید بر راهبردهای زیست فناوری

نفت خام مخلوطی از هیدروکربن ها شامل تنوعی از ترکیبات آلی و فلزات سنگین است. حضور برخی فلزات نظیر وانادیم و نیکل در نفت خام، بر فرایند پالایش اثر منفی دارد. کاتالیزگر های مورد استفاده در فرایند شکست حرارتی، هیدروژن دار کردن، و هیدرو گوگردزدایی را مسموم می کند و بازدهی محصولات فرایند شکست حرارتی را کاهش می دهد. فلزات موجود در نفت خام سبب تولید کک، گازها و کاهش عمر کاتالیزگر ها می شوند. فرایند اکسایش دی اکسید گوگرد به تری اکسید گوگرد توسط وانادیم، تسریع می شود و سبب خوردگی میکروبی و باران اسیدی می گردد. در میان روش های متنوعی که برای حذف فلزات از نفت خام وجود دارد، روش های شیمیایی نظیر استخراج با حلال ها و روش های کاتالیزگری و هیدروکاتالیزگری موثرتر می باشند، لیکن اغلب پرخرج بوده و آلودگی زیست محیطی ایجاد می کنند. به همین دلیل استفاده از روش های زیستی مورد توجه قرار گرفته و در سال های اخیر به علت برتری این روش ها در مقایسه با روش های شیمیایی، مطالعات بسیاری در زمینه پالایش زیستی نفت انجام گرفته است. این مقاله به بررسی یافته ها و پیشرفت های اخیر در زمینه حذف فلزات از نفت خام با تکیه بر روش های زیستی می پردازد.