مطالعه تغییرات تعداد گلبولهای سفید و آنزیم فسفاتاز قلیایی در سگهای مبتلا به بیماری پریودنتال

هدف اصلی این مطالعه ارزشیابی فرضیه تاثیر اختلالات لثه بر روی شمارش سلولهای خونی و آنزیم فسفاتاز قلیایی سرم در سگ بوده است.
طرح: این مطالعه از نوع مطالعات بالینی موارد است که می تواند به عنوان یک مطالعه مقدماتی رهنمودهای مناسبی را برای مطالعات جامعتر آینده به همراه داشته باشد.
حیوانات: در این مطالعه در مدت 4 ماه از 100 قلاده سگی که به منظور واکسیناسیون به درمانگاه دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع داده شده بودند استفاده گردید.
در این مطالعه پس از اخذ اجازه از صاحبان سگهای مورد نظر با ایجاد بیهوشی ناحیه دهان سگها مورد معاینه بالینی قرار گرفت و سپس در سه گروه سالم، دارای التهاب لثه و مبتلا به بیماری پریودنتال تقسیم بندی گردیدند. از کلیه حیوانات به منظور شمارش سلولهای خونی و اندازه گیری آنزیم فسفاتاز قلیایی خونگیری به عمل آمد.
تجزیه و تحلیل آماری: آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون Tukey.
براساس نتایج حاصل از شمارش سلولهای خونی تعداد لکوسیتها در حیوانات سالم 9552.34 ±384.98 در مبتلایان به التهاب لثه 12506.82± 1046.58 و در مبتلایان به بیماری پریودنتال 4303.57± 305.47 شمارش گردید. نتایج حاصل نشان داد که تعداد لکوسیتها در حیوانات مبتلا به التهاب بافتهای پریودنتال نسبت به موارد سالم به شکل معنی داری پایینتر و در مبتلایان به التهاب لثه تعداد لکوسیتها بیش از گروه دارای لثه سالم بوده است. نوتروفیلها، سلولهای باند و لنفوسیتها که خط دفاعی اولیه بدن را تشکیل می دهند بیشتر در ایجاد تغییرات تعداد لکوسیتها نقش داشته اند. متوسط تعداد نوتروفیل در گروه سالم 6655.95± 282.91، در مبتلایان به التهاب لثه 9106.93± 794.69 و در مبتلایان به بیماری پریودنتال 2948.43± 221.04 عدد در میکرولیتر محاسبه گردید. همچنین در ارزیابی آنزیم فسفاتاز قلیایی هیچ اختلافی ما بین سه گروه دیده نشد.
براساس نتایج به دست آمده در ارزیابی پاسخ به درمان یا تشخیص نمی توان از شاخص اندازه گیری آنزیم فسفاتاز قلیایی سرم استفاده نمود و لازم است سایر روش ها همچون اندازه گیری میزان این آنزیم در شیار لثه مورد توجه قرار گیرد. از طرفی افزایش تعداد لکوسیتها به دنبال درمان بیماری پریودنتال در عین آنکه با افزایش سلامتی حیوان ارتباط دارد می تواند به عنوان ابزار تشخیصی به منظور تعقیب روند درمانی نیز مورد استفاده قرار گیرد. همچنین براساس دستاوردهای این مطالعه شاید بتوان اظهار نظر نمود که کاهش تعداد گلبولهای سفید در مبتلایان به بیماری پریودنتال می تواند شرایط را برای انتشار سیستمیک عفونتهای فرصت طلب فراهم نماید.