مقایسه کلینیکی وضعیت پوسیدگی دندانی با روش رایج DMF و روش جدید ICDAS

رایجترین روش بررسی پوسیدگی سیستم DMF است. اخیرا سیستم International Caries Detection and Assessment System(ICDAS) برای بررسی دقیقتر پوسیدگی ارائه شده است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه وضعیت پوسیدگی دندانی با این سیستم جدید و روش رایج DMF بود. در این مطالعه توصیفی صد و ده نفر از دانشجویان دندانپزشکی به صورت تصادفی انتخاب شده و مورد معاینه قرار گرفتند. معاینات بر روی یونیت دندانپزشکی و با نور خوب انجام شد. ابتدا با برس، رابرکاپ و خمیر پروفیلاکسی سطوح تمامی دندانها تمیز و شسته شد سپس در هر فرد معاینه بر اساس دو سیستم DMFT (تعداد دندانهای پوسیده، دندانهای از دست رفته و ترمیم شده) و ICDAS (بررسی وضعیت دندانها در سطوح اکلوزال و سطوح صاف در حالت مرطوب و خشک بر اساس کدهای این سیستم) توسط دو معاینه کننده کالیبره شده، در فرم های مربوطه تکمیل شد. برای ارزیابی آماری از آزمون X 2 با ضریب اطمینان 95% استفاده گردید. میانگین DMFT افراد مورد بررسی 16/7 بود. در بررسی با روش ICDAS هیچ یک از افراد مورد مطالعه دارای کد 00 در تمام سطوح دندانها نبودند، یعنی حداقل یک سطح از 182 سطح دندانی وی دارای ضایعه بود. هفت نفر دارای فقط کد 00 تا 02 بودند. در مورد کدهای 03 تا 06 هم به ترتیب این نتایج به دست آمد: 51، 49، 34، 2. افراد دارای دندان خارج شده یا غیرقابل معاینه 99 نفر بودند. ضریب kappa بین دو معاینه کننده 916/0 بود.
سیستم جدید ICDAS اطلاعات بسیار دقیقتری درباره وضعیت پوسیدگی نسبت به DMF در اختیار پژوهشگران و اپیدمیولوژیست ها قرار می دهد و عدد DMFT هیچ اطلاعاتی در رابطه با وضعیت دندانی افراد نشان نمی دهد.