تلاشی برای تدوین شاخص های سنجش سرمایه فکری و بررسی وضعیت این شاخص ها در دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف این پژوهش، تدوین الگوی بومی شاخص های سرمایه فکری و اندازه گیری آنها در دانشگاه شهید چمران اهواز طی سال های 87-1383 است که با روش توصیفی از نوع مطالعه موردی به انجام رسیده است. به همین جهت، پژوهش حاضر، در چهار مرحله زیر اقدام به بومی سازی شاخص های سرمایه فکری دانشگاه نموده است: مطالعه منابع علمی مرتبط با سرمایه فکری در مراکز تحقیقاتی و دانشگاه ها به منظور شناسایی فهرست اولیه ای از شاخص ها، بهره گیری از نظرات کارشناسان به منظور شناسایی شاخص های متناسب با ساختار دانشگاه شهید چمران، انتخاب شاخص های همسو با اهداف دانشگاه، شناسایی شاخص های مهم تر با استفاده از پرسش نامه نظرخواهی از مسئولان در موقعیت های استراتژیک دانشگاه. در نتیجه تعداد 77 شاخص به عنوان شاخص های نهایی سرمایه فکری دانشگاه انتخاب شدند و از این تعداد 64 شاخص مورد اندازه گیری قرار گرفتند و وضعیت رشد آنها طی سال های 87-1383 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد وضعیت رشد 88/71 درصد از کل شاخص های سرمایه فکری مطابق با اهداف دانشگاه بوده و 12/28 درصد مطابق با اهداف دانشگاه نبوده است. همچنین یافته ها نشان داد سرمایه ساختاری دانشگاه از وضعیت بهتری نسبت به سرمایه انسانی و رابطه ای برخوردار است و این دو مولفه نیازمند برنامه ریزی و مدیریت بیشتر هستند.