تاثیر برخی خصوصیات خاک بر پراکنش پوشش گیاهی مراتع زاگرس مرکزی ایران

پوشش گیاهی مهم ترین عامل تاثیرگذار بر پایداری و تعادل اکوسیستم های طبیعی است. روابط بین پوشش گیاهی و عامل های محیطی به شناخت عوامل موثر بر رشد و استقرار گونه های گیاهی و هم چنین شناسایی رویشگاه ها کمک می کند. هدف از این بررسی، شناخت این روابط در مراتع منطقه فریدونشهر (حوزه آبخیز سرداب - سیبک) استان اصفهان است. برای این منظور بعد از تیپ بندی پوشش گیاهی به روش فیزیونومیک- فلوریستیک، نمونه برداری از تیپ های گیاهی به روش تصادفی- سیستماتیک و با استفاده از پلات های دو مترمربعی انجام شد و شاخص های درصد پوشش تاجی و درصد ترکیب گونه های گیاهی تعیین گردید. در هر تیپ، یک پروفیل خاک شناسی حفر شد و مهم ترین خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک شامل اجزاء بافت خاک، سنگریزه سطحی، رطوبت اشباع (S.P)، هدایت الکتریکی(EC)، اسیدیته (pH)، کربنات کلسیم (CaCO3) و کربن آلی (O.C) اندازه گیری شد. برای بررسی ارتباط پوشش گیاهی با عوامل محیطی از فن رج بندی و روش RDA استفاده شد. نتایج نشان داد که عوامل محیطی، هشت تیپ گیاهی مراتع منطقه مورد مطالعه را به سه رویشگاه عمده شامل کما (Ferula ovina)، گون گزی(Astragalus adscendens) و گون کتیرایی(Astragalus brachycalyx) گروه بندی کردند. درصد رس، کربن آلی، عمق خاک، درصد آهک، درصد سنگریزه سطحی و درصد خاک لخت مهم ترین عوامل موثر در جداسازی رویشگاه های مرتعی سه گانه بودند.