بررسی علل زمینه ساز بروز خطاهای پرستاری در بخش های ویژه

امروزه یکی از اولویت های مهم در مدیریت پرستاری، ایمنی بیمار است؛ و با وجود بعد وسیع خطاهای پرستاری، تامین امنیت بیمار به یک چالش بزرگ تبدیل شده است، اگرچه حذف خطاهای پرستاری تا حدودی بعید به نظر می رسد اما می توان آن ها را به حداقل رساند. هدف این پژوهش بررسی علل زمینه ساز ایجاد خطاهای پرستاری در بخش های ویژه بود.
این پژوهش مطالعه ای توصیفی تحلیلی است. واحدهای پژوهش شامل 202 نفر پرستار شاغل در بخش های ویژه بیمارستان های آموزشی سطح شهرستان ارومیه، که به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسش نامه بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و برای مقایسه بین گروه ها از آزمون کای اسکوار استفاده شده است.
نت ایج نشان داد که (4/13%) پرستاران مرد و بقیه (6/86%) زن بودند، میانگین سنی (4 ± 2/32) سال و میانگین سابقه کار (7/4 ± 4/8) سال بود؛ میانگین سابقه کار در بخش ویژه (6/2 ± 7/3) سال بود. علل زمینه ساز ایجاد خطاهای پرستاری در بخش های ویژه بیمارستانی در ابعاد مدیریتی (2/30%)، هماهنگی تیمی (1/42%)، محیطی (9/61%) و آموزشی (53%) یافت شد. میان دیدگاه افراد با سن و سابقه کار بالا در مورد علل زمینه ساز خطاهای پرستاری، ارتباط معنی دار آماری وجود دارد.
با توجه به اهمیت هر یک از ابعاد مولد خطا در بخش های ویژه از جمله ابعاد مدیریتی، محیطی، هماهنگی تیمی و آموزشی باید یک استراتژی مبتنی بر شواهد عینی برای از میان بردن علل مولد خطای پرستاری به کار گرفته شود، به این منظور نیاز به بازنگری روند کاری و محیطی احساس می شود.