بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و کارآفرینی

کارآفرینی از نگاه دانشمندان علوم اجتماعی فرآیندی است که در شبکه متغیری از روابط اجتماعی واقع شده و این روابط می تواند رابطه کارآفرین با منابع و فرصتها را محدود یا تسهیل نماید. تاکنون اکثر تحقیقات صورت گرفته در مورد کارآفرینی سازمانی از نوع تعیین ویژگی های شخصیتی کارآفرینان بوده که به دلیل عدم توجه به شبکه روابط اجتماعی یا سرمایه اجتماعی مورد انتقاد قرار گرفته است. علاوه بر این امروزه در ایران سازمان های صنعتی و کارخانجات به خصوص فولاد سازی به عنوان عامل اصلی در صنعتی شدن کشور، نگاه جدی به مقوله کارآفرینی ندارند که این امر می تواند ناشی از دلایل مختلف از جمله نادیده گرفتن روابط و پیوندهای اجتماعی باشد.روش تحقیق به کار رفته شده از نوع همبستگی بوده و تعداد 162 نفر از مدیران صنعت فولاد ایران به روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جمع آوری داده ها و اطلاعات از طریق پرسشنامه صورت گرفته و نتایج با استفاده از آزمون تحلیلی رگرسیون(Stepwise) گام به گام و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت و از نرم افزار SPSS برای آزمون فرضیات استفاده شده که نتایج حاکی از آن است که ادعای فرضیه اصلی با دو فرضیه فرعی تایید گردید، یعنی بین سرمایه اجتماعی (بعد ساختاری و کیفیت سرمایه اجتماعی) و کارآفرینی سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد.