بررسی و شناسایی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستان

بررسی جوامع پیشرفته نشان می دهد که همه این کشورها از نظام آموزشی موثر و کارآمد برخوردار بوده اند. یکی از جلوه های نظام آموزشی موفق میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان آن نظام است. هدف این پژوهش بررسی و شناسایی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی بوده است. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پسر رشته های نظری دوره متوسط عمومی دولتی شهر تهران در سال تحصیلی 82-81 که جمعا 000/135 نفر بودند تشکیل می دادند و نمونه مورد پژوهش به تعداد 1200 نفر از 5 منطقه تهران به صورت خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. این پژوهش از نوع پژوهشهای پس رویدادی و همبستگی است و برای جمع آوری داده ها از 5 ابزار اندازه گیری (پرسشنامه) و معدل دانش آموزان استفاده شده است. آزمونهای آماری به کار رفته در این پژوهش آزمون F،T، تعقیبی توکی، همبستگی و رگرسیون چند متغیره بوده است. در این پژوهش 14 فرضیه مورد آزمون قرار گرفت و نتایج به شرح زیر بود: بین اضطراب و سبک اسناد بیرونی با پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار ولی معکوس (منفی) وجود دارد، بین نگرش دانش آموز به معلم و درک دانش آموز از اهمیت تحصیلات در جامعه با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود ندارد. در ده فرضیه باقی مانده بین پیشرفت تحصیلی و تک تک عوامل مطرح شده رابطه مثبت معنادار وجود داشت. نتیجه حاصل از آزمون رگرسیون نشان داد که نگرش دانش آموز به تحصیل بهترین پیش بین برای پیشرفت تحصیلی (21/0) و پس از آن نگرش والدین به تحصیل (24/0) و در مرحله سوم عزت نفس دانش آموز (25/0) هرسه با اثر مثبت و سپس نگرش دانش آموز به معلم (26/0) که اثر منفی (معکوس) داشت. واژه های کلیدی: عزت نفس، اضطراب، منبع کنترل، انگیزه، پیشرفت تحصیلی، پایگاه اقتصادی- اجتماعی خانواده، امکانات رفاهی.