مقایسه ارزش تشخیصی شاخص های تن سنجی چاقی شکمی در برابر ضخامت انتیما-مدیا شریان کاروتید در پیشگویی آترواسکلروز

افزایش چربی بدن یکی از عوامل خطر پیشرفت بیماری های مزمن می باشد. شناسایی بهترین شاخص تن سنجی به عنوان ابزاری آسان جهت تعیین افراد تحت خطر بیماری قلبی عروقی در هر جامعه ای ضروری می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط چاقی شکمی با مراحل ابتدایی آترواسکلروز از طریق تعیین ضخامت انتیما مدیا بر روی زنان بزرگسال انجام شد.
مطالعه مقطعی حاضر بر روی 100 زن سالم بزرگسال 50-18 سال انجام شد. شاخص های تن سنجی طبق دستورالعمل های استاندارد اندازه گیری و محاسبه شد. حدود مرزی انتخابی برای دور کمر (WC)، نسبت دور کمر به باسن (WHR) و نسبت دور کمر به قد (WHtR) به ترتیب cm 88، 0/8 و 5/0 می باشد. تعیین ضخامت انتیما مدیا شریان کاروتید (CIMT) به عنوان نشانگر مراحل ابتدایی آترواسکلروز از طریق روش غیر تهاجمی سونوگرافی انجام شد. افراد با میانگینmm 0/8 ≥ CIMT به عنوان«افراد سالم»و mm 0/8 < CIMT به عنوان«افراد تحت خطر»در نظر گرفته شدند.
میانگین سنی افراد مورد مطالعه 8/1±96/30 سال و میانگین WC، WHR، WHtR و CIMT افراد به ترتیب cm 95 ± 0/17، 0/87 ± 0/08، 0/61 ± 0/11 و 15/0 ± 63/0 بود. تمامی شاخص های تن سنجی چاقی شکمی با میانگین CIMT همبستگی مثبت معنی دار داشتند (05/0 > P). دور کمر با حد مرزی cm 88 نسبت به WHR و WHtRدر مجموع حساسیت و ویژگی بالاتری داشت.
شاخص WC با حد مرزی cm 88 نسبت به دو شاخص WHR و WHtR جهت شناسایی افراد تحت خطر آترواسکلروز بهتر است.