اثراستفاده همزمان پروبیوتیک و مولتی آنزیم (پری مالاک و کمین) بر عملکرد جوجه های گوشتی با جیره های بر پایه گندم و جو

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر استفاده همزمان آنزیم و پروبیوتیک بر عملکرد جوجه های گوشتی بود. این آزمایش به مدت 45 روز و با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی، در 6 تیمار، 4 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار انجام گردید. جیره های غذایی بر پایه گندم و جو، برای همه گروه های آزمایشی ثابت در نظر گرفته شد. آنزیم مورد استفاده در سه سطح (سطح صفر، نصف سطح توصیه شده و سطح توصیه شده (500 گرم)) و پروبیوتیک مورداستفاده در دو سطح (سطح صفر، سطح توصیه شده) به کاربرده شدند. در سن 45 روزگی، جوجه ها برای آخرین بار وزن کشی شده و وزن زنده هر تیمار مشخص گردید. سپس از هر تکرار دو نمونه (جوجه) که از نظر وزن زنده میانگین هر تیمار را داشتند، به منظور بررسی صفات لاشه و خصوصیات قسمت های مختلف روده ذبح گردیدند. نتایج حاصله از آزمایش نشان داد که در کل دوره آزمایش (45-1 روزگی) آنزیم مورد استفاده در سطح توصیه شده به طور معنی داری باعث افزایش میانگین وزن بدن و بهبود ضریب تبدیل غذایی شده است (05/0>p). استفاده از پروبیوتیک نیز به صورت معنی داری باعث بهبود ضریب تبدیل غذایی گردید (05/0>p). استفاده از آنزیم و پروبیوتیک در مصرف خوراک تفاوت معنی داری نداشت. افزایش درصد لاشه نیز در مورد اثر اصلی آنزیم، پروبیوتیک و استفاده همزمان آنها اختلاف معنی دار نشان داد(05/0>p). اما در درصدهای ران و سینه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین درصد چربی محوطه بطنی در استفاده همزمان از آنزیم و پروبیوتیک کاهش یافت (05/0>p). اما کاهش درصد های مربوط به کبد، دئودنوم و طول ژئوژنوم تنها در زمان استفاده از آنزیم تفاوت معنی دار نشان داد (05/0>p). به طور کلی استفاده از آنزیم و پروبیوتیک به تنهایی به دلیل تاثیر مطلوب بر ضریب تبدیل غذایی، قابل توصیه است اما استفاده همزمان آنها تاثیر مطلو ب تری بر عملکرد پرنده نداشت.